از مردم بشنوید ....

با سلام و عرض ادب خدمت نمایندگان دلسوز و متعهد مجلس شورای اسلامی ایران عزیز.

مدتی است که افرادی از دولتمردان داد رابطه با آمریکای خبیث را سر داده اند و هر روز با داستان تازه ای به مردم امیدهای واهی میدهند که اگر در مذاکرات با آمریکا به فلان نقطه برسیم در مملکت ما چنین میشود و چنان.
یک روز برجام را در بوق و کرنا میکنند و مردم با امیدهای فراوان به خیابان میریزند که ما هم روی خوشبختی را خواهیم دید.
اما غافل از اینکه برجام نقطه آغازی است برای زاویه بیشتر ما با روی خوشی.
اگر مردم با این سخنان دولتمردان شاد میشوند که حرجی نیست. آخر اعتمادی هست و امیدی.
اما دولتمردان را عجب است که داستانهای همصنفان خود در دیگر کشورها را دوره نکرده اند.
آیا دولتمردان ما نمیدانند داستان گورباچف ، یلستین و آمریکا را؟
آیا داستان قذافی و آمریکا را در میان مطالعات خود نداشته اند.
کمی نزدیکتر ، همین همسایه هم مذهب خودمان. عراق از رابطه اش با امریکا چه بهره ای برد؟
اصلا چرا راه دور برویم. آیا دولتمردان نبودند در کشور ما آن زمان که پس از قطعنامه بر مردم مظلوم کشور جفا شد.
و . . . .
هم اکنون که آمریکا از برجام خروج کرده و خودش این امر را به صراحت اعتراف کرده متعجبیم که چرا بعضی به دنبال بهانه های دیگری هستند . و همه چیز را برگردن دیگران میاندازند.
مگر نمیدانند از ابتدا قرار بر این نبوده که برنامه های موشکی ما اثری بر برجام نداشته باشد.
پس اکنون چه طبلی را میکوبند.
چه کنیم؟طبل است و فضای اجوف درونش. هر چه این فضا بزرگتر شد صدا گوش خراشتر.
اکنون هم هر چه آمریکا بیشتر خالی میشود و بی اعتبار انگار عده ای بیشتر فریاد خوشبینی سر میدهند.
کجاست فریادی که به جان مردم بنشاند این امید را که ما بی نیازیم از رابطه با شیطان بزرگ.
کجاست فریادی که حامی مردم باشد و نه آمریکا.
کجاست؟
همانگونه که جناب ظریف دم از شکر نعمت برجام زدند و امید واهی به اینکه هنوز هم برجام کاری خواهد کرد،
همانگونه که جناب مطهری اصرار بر این دارند که بگذاریم مسئولان درباره رابطه با آمریکا تصمیم بگیرند ،
همانگونه که جناب بطحایی و صادقی و سایر همفکرانشان باز هم امیدی دارند به نتایج مذاکره با آمریکا،
ما مردم انتظار داریم نمایندگان دلسوز و ولایی فریاد ملت را به گوش آمریکا برسانند.
و بگویند ما بعد از برجام نه عزتی دیدیم برای دولتمردانمان نه بهبود اقتصادی در اوضاع مردم ، چه را شکر گوییم؟
و بگویند ما مردم همه خودمان را مسئول میدانیم و چنانچه مسئولان کوتاهی کنند تک تک ما نامه خواهیم نوشت برای آمریکا که اجازه نمیدهیم عزت ما را خدشه دار کنید.
مسئولان تا کنون کوتاهی بسیار کرده اند. زین پس ما کوتاهی نمیکنیم.
ما مردم با امید به خدا و دست در دست هم میتوانیم همه تحریمها و ستمهای آمریکا را پشت سر بگذاریم.
و از نمایندگان دلسوز مردم هم میخواهیم دست در دست ما بگذارند و صدای مردم باشند و پاسخی داشته باشند در مقابل افرادی که به ملت امیدهای واهی میدهند که رابطه ی با امریکا روزی گره های مملکت را باز خواهد کرد.